Standard Positioning Service

Standard Positioning Service to jeden z dwóch typów transmisji, stosowanych w systemie GPS. W zależności od poziomu kodowania i szyfrowania, GPS może dostarczać informacji z różnym poziomem dokładności.

W przypadku SPS, czyli Standardowego Serwisu Pozycyjnego, poziom dokładności jest o wiele mniejszy niż w przypadku PPS, który jest wykorzystywany do celów militarnych. Standardowy Serwis Pozycyjny działa w oparciu o kod C/A i jest ogólnodostępny dla użytkowników cywilnych.

Jego dokładność dla pomiarów dwumiarowych wynosi do 100 metrów z prawdopodobieństwem na poziomie 95%. Dla pomiarów trójwymiarowych dokładność zmniejsza się do 156 metrów z takim samym poziomem prawdopodobieństwa.

Ogólnie można przyjąć, że dokładność wyznaczenia pozycji wynosi do 300 metrów z założeniem prawdopodobieństwa 99,5%. Określenie czasu w tego rodzaju transmisji ma granicę błędu 337 nanosekund w odniesieniu do UTC.

System SPS był odpowiedzią na wojskową wersję PPS. Stworzono go w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku z uwagi na rosnące zainteresowanie systemem GPS przez użytkowników cywilnych.

Rosnące zainteresowanie wynikało także z miniaturyzacji odbiorników GPS oraz ich spadających cen. W celu zmniejszenia dokładności systemu SPS w stosunku do PPS (ze względów militarnych) uruchomiono S/A, czyli ograniczony dostęp uniemożliwiający tak precyzyjne określanie pozycji, czasu i prędkości.

Dzięki rozwojowi technologii i coraz nowocześniejszym modułom GPS dla użytkowników cywilnych, istnieje możliwość określenia pozycji z dokładnością nawet do 5 metrów przy współpracy z odpowiednimi stacjami referencyjnymi.